آندری آندریویچ مارکوف

آندره مارکوف در ۱۴ ژوئن ۱۸۵۶ در روسیه متولد شد. او به دستور زبان پترزبورگ جایی که در آنجا به‌عنوان یک دانش‌آموز یاغی توسط تعدادی از معلمان انتخاب‌شده بود شرکت کرد. او در رشته دانشگاهی خود در بسیاری از موضوعات به‌جز ریاضیات خیلی ضعیف عمل کرد.  

 بعداً در دانشگاه پترزبورگ تحصیل کرد؛ او تحصیلاتش را در دانشگاه به پایان رساند و بعدها از وی درخواسته شد به‌عنوان یک ریاضیدان مشغول به کار شود. که در دبیرستان تدریس کرد و مطالعات ریاضی خود را ادامه داد. در این زمان برای مهارت‌های ریاضی خود یک کاربرد عملی پیدا کرد و به این نتیجه رسید که می‌تواند از زنجیر برای مدل‌سازی حروف صدادار و بی‌صدا در ادبیات روسی استفاده کند.

در سال ۱۸۷۷ مدال طلا برای راه‌حل برجسته حل مسئله به وی اهدا شد. سال بعد در آزمون‌های نامزدی برای استادی قبول شد و در دانشگاه ماند تا برای سمت استادیاری آماده شود. در آوریل ۱۸۸۰ مارکوف از رساله فوق‌لیسانس در «اشکال مربع دودویی با تعریف مثبت» دفاع کرد که مورد تشویق قرار گرفت. چهار سال بعد در سال ۱۸۸۴ از تز دکترای خود با عنوان «کاربرد خاص جبری بخش متوالی» دفاع کرد. شغل استادی او پس از دفاع از پایان‌نامه کارشناسی ارشد در پاییز سال ۱۸۸۰ آغاز شد. وی درزمینه دیفرانسیل و انتگرال به تدریس پرداخت. بعدها به‌طور متناوب درباره «معرفی تحلیل» نظریه احتمال و ریاضیات تفاوت‌ها تدریس کرد. از ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۵ نیز محاسبات دیفرانسیل را تدریس کرد.

یک ریاضی‌دان اهل روسیه درزمینه نظریه احتمالات بود. تمرکزش بر روی نظریه اعداد بود و بعداً توجهش به نظریه احتمالات جلب شد و تا پس از بازنشستگی و تا آخر عمر مشغول به تدریس بود. از دستاوردهای وی تدوین قانون اعداد بزرگ و قضیه حد مرکزی جهت کاربرد در دنباله‌های معینی از متغیرهای تصادفی وابسته بود که بعدها به‌عنوان زنجیره مارکوف شناخته شد. از زنجیره مارکوف در بسیاری از علوم ازجمله فیزیک، اقتصاد، آمار، زیست‌شناسی استفاده می‌شود و مسائلی مانند حرکت براونی، گشت تصادفی و پیج رنک از مشهورترین موارد کاربردهای زنجیره مارکوف هستند. وی به خاطر کارش در فرآیندهای تصادفی مشهور است. موضوع اصلی تحقیقات او بعدها به‌عنوان زنجیره مارکوف و فرآیند مارکوف شناخته شد. وی در سن ۶۶ سالگی در ۲۰ ژوئیه ۱۹۲۲ درگذشت.

مارکوف و برادر کوچک‌تر شولادیمیر مارکوف (۱۸۷۱–۱۸۹۷) نابرابری برادران مارکوف را ثابت کردند پسرش آندری مارکوف کوچک. (۱۹۰۳–۱۹۷۹) نیز یک ریاضیدان برجسته بود که به برساختگی و نظریه توابع بازگشتی کمک می‌کرد.