جلوگیری از سرقت علمی ادبی در پژوهش

پس چه باید کرد؟ راه چاره استفاده از بازنویسی است. بازنویسی روشی برای انتقال اطلاعات و ایده‌‌های دیگران از زبان خود ما است. بازنویسی با خلاصه‌‌نویسی فرق دارد. در خلاصه‌‌نویسی فقط نکات مهم بیان می‌شود، در صورتی که در بازنویسی شما جمله‌های مربوط به مقاله‌ها را می‌خوانید و برداشت خود را از آن‌ها می‌نویسید یا با ایجاد تغییرهایی در جمله‌ها، آن‌ها را در بیان مسئله خود استفاده می‌کنید.   البته تغییرهای جزئی مانند تغییر صرفا زمان فعل کافی و قابل قبول نیست. برای بازنویسی کافی است به این ترتیب عمل کنید: خواندن و فهمیدن متن اصلی- یادداشت برداری از مفهوم- نوشتن محتوا از زبان خود- استفاده از سبک نوشتاری خود برای جمله‌‌بندی‌‌ها- رفرنس‌دهی به متن اصلی.

متنی که به درستی بازنویسی شود، در عین حال که به طور واضح و دقیق محتوای اصلی را بیان می‌کند، از لحاظ طرز بیان و واژه‌ها به طور کامل با متن اصلی فرق می‌کند. به خاطر داشته باشید، افزودن، کاستن و حذف کلمات و یا تغییر نوشتاری متن اصلی، نباید باعث برداشت غلط یا ناقص از مفهوم اولیه‌‌ی متن شود. دقت کنید که یک بازنویسی اشتباه می‌تواند به منزله‌ی سرقت علمی باشد. در مواردی که تغییر جمله مثلا به علت تغییر معنای جمله امکان پذیر نیست، به صورت خیلی محدود می‌توانید جمله‌های مقاله‌ها را عینا در بیان مسئله‌ی خود استفاده کنید؛ البته باید این جمله‌ها را به صورت نقل قول مستقیم بیاورید. همچنین گفته می‌شود در مواردی که زبان مقال‌‌ی مورد استفاده، با زبان نوشتاری بیان مسئله متفاوت است، ترجمه متن کافی است و نیازی به تغییر در جمله‌ها نیست.