بیان مسئله یکی از مهمترین قسمتهای پروپوزال است که در تمامی فرمها وجود دارد. زمانی که عنوان و هدف پژوهش مشخص شد، همچنین مقالههای مشابه برای تسلط کافی بر حیطهی کاری با دقت خوانده شدند، نوبت نوشتن بیان مسئله میرسد. این قسمت خیلی شبیه به مقدمهی مقالات است. در واقع در این قسمت به بیان ضرورت انجام پژوهش و چرایی آن پرداخته میشود.
همانطور که میدانید طرحهای پژوهشی فقط پس از گرفتن تأیید از هیأت داوران وارد مرحلهی اجرا میشوند، بنابراین باید دلیل کافی و منطقی برای اجرای آنها وجود داشته باشد. هر طرح پژوهشی اهداف و ضرورت اجرایی دارد و به نتایجی منجر میشود. این نتایج که از اجرای طرح بر روی یک جامعهی هدف ایجاد میشوند، دارای کاربردهای مختلفی هستند؛ کاربردها هستند که به یک طرح تحقیقاتی ارزش و اهمیت میدهند. یک پژوهشگر وظیفه دارد در بیان مسئله، از اهمیت، ضرورت و کاربردی بودن نتایج پژوهش خود دفاع نماید.
دلایل نوشتن بیان مسئله
همزمان با شما ممکن است چندین نفر دیگر پروپوزالهایی را برای داوری یا برای استاد راهنما بفرستند، بنابراین شما باید بتوانید در بیان مسئله، خواننده را قانع کنید که طرح شما اولویت دارد و انجام آن میتواند چه تأثیرهای مفید و چه کاربردهایی داشته باشد. همچنین مؤسسهای که میخواهد حمایت مالی طرح شما را به عهده بگیرد باید کاملا مطمئن باشد که انجام این پژوهش در حال حاضر ضرورت دارد. زیرا معمولا بودجههایی که برای پژوهشها به این مؤسسهها داده میشود محدود است؛ بنابراین بیشتر تمایل دارند اولویت حمایت مالی را به پژوهشی بدهند که ضرورت و اهمیت بیشتری دارد.
بیان مسئله باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟
چگونه بیان مسئله بنویسیم؟
بهتر است هنگام انتخاب عنوان مقالههای مرتبط را مطالعه کنید. این کار علاوه بر تسلط کافی به حیطهی پژوهش، باعث میشود بتوانید بخشهای مختلف پروپوزال را آسانتر و بهتر بنویسید. یکی از این بخشها بیان مسئله است. برای نوشتن بیان مسئله در واقع باید از مقدمه و همینطور نتایج مقالات مرتبط استفاده کرد. به این صورت که ابتدا باید مقدمهی مقالهها را بخوانید و جملات کلیدی و قابل استفادهی آنها را هایلایت یا یادداشت کنید. در نهایت با استفاده از این جملات شروع به نوشتن بیان مسئلهی خود کنید.
پس نوشتن بیان مسئله از خواندن مقدمهی مقالات دیگر شروع میشود. البته برای استفاده از جملات مقالات دیگر یکسری قوانینی وجود دارد. یکی از مهمترین قوانینی که برای نوشتن بیان مسئله باید به آن توجه داشت سرقت علمی ادبی است. سرقت علمی ادبی به معنای تصاحب نادرست و انتشار یافتهها و نتایج پژوهشی دیگران به اسم خود است. بنابراین، هر جملهای که از مقالههای دیگر در متن خود استفاده میکنید باید رفرنس داشته باشد. همچنین شما حق ندارید جملات سایر مقالات یا حتی مقالات قبلی خودتان را عینا در بیان مسئله خود استفاده کنید؛ زیرا این کار از نظر اخلاقی مشکل دارد و و باعث رد پروپوزال شما میشود.
برای نوشتن بیان مسئله لازم است به این سه سوال پاسخ داده شود:
بیان مسئله شامل چه بخشهایی است؟
باید بدانید الگوی ثابتی برای نوشتن بیان مسئله وجود ندارد و نوشتن بیان مسئله تا حدی سلیقهای است. مثلا شاید نویسندهای ابتدا آمار و ارقام را بیان کند و سپس به بیان اهمیت موضوع بپردازد و نویسندهی دیگر بالعکس. برای یادگیری الگوها و طرز بیانهای مختف، تنها راه مطالعهی بیشتر و بیشتر مقالات مختلف است. اما یکسری موارد هست که یک بیان مسئلهی مناسب باید آنها را داشته باشد. بیان این موارد در واقع برای پاسخ به همان سه سوال بالا است. ترتیب زیر، الگویی مناسب و معمول برای نوشتن یک بیان مسئلهی خوب است:
ابتدا با توضیح در مورد همهی متغیرهایی که در عنوان آورده شده، کلمات اخصاصی و مشکل شروع کنید. دقت داشته باشید کلمات اختصاصی و متغیرها باید با تعاریف علمی توضیح داده شوند. تا میتوانید اهمیت موضوع را بزرگ جلوه دهید البته بدون این که اغراق کنید. آمارها باتوجه به نوع جامعهی مورد مطالعه میتوانند متفاوت باشند. تا اینجا هر چه گفته شد با استفاده از مطالعهها مرتبط قبلی بود که همهی جملهها باید رفرنس داشته باشند و جملهها حتما بازنویسی شده باشند. همچنین بهتر است برای هر جمله حداقل یک رفرنس بدهید و اینطور نباشد که مثلا یک پاراگراف بنویسید و به یک رفرنس ارجاع دهید؛ زیرا این کار از ارزش بیان مسئله شما میکاهد.
قسمت مربوط به پاراگراف آخر بیان مسئله است. در این پاراگراف، دیگر نباید به مطالعههای دیگر اشارهای کنید و باید هر آنچه که در مورد پژوهش حاضر است را از زبان خودتان بیان کنید. نیاز به رفرنس دهی نیز نیست. نوشتن این دو قسمت بسیار مهم و تعیینکننده است. در اینجا باید هدف خود از پژوهش و همچنین کاربرد نتایج پژوهش را به طور واضح بنویسید؛ اما دقت کنید که این هدف باید واقعا عملی باشد و کاردبردها باید واقعبینانه نوشته شوند.
چند نکته مهم: